Conrad Corazón de escuridade
O terrorifico non era isto: que eu tiña que me enfrontar con un ser ó que non lle podía suplicar na da alto nin baixo . tiña que lle rogar , mesmo coma os negros, a el- a el propio - á súa exaltada e increible degradación.Non había nada por riba ou baixo del e eu sabíao. Botárase a patadas do mundo terreal.
Había por tras delas, para o meu entender, a suxestión aterradora das palabras escoitadas nos soños, das frases escoitadas en pesadelos.¡A alma¡
0 Response to "Conrad Corazón de escuridade"
Publicar un comentario